авырыме

1. прич. от авыраш.

2. прил. окружённый, загороженный, отгороженный. Тыгай авырыме илем-влак айдеме тукым вияҥме историйын посна йыжыҥыштыже лийыныт. «Ончыко». Такие отгороженные поселения были в отдельных периодах развития истории человечества.